هرچند شب قدر دقیقاً مشخص نشده است ولی در بین تركمن ها از قدیم ‌الایام و با استناد به شواهدی که فقهای ترکمن بیان می‌کنند، این مراسم در شب بیست و هفتم ماه مبارك رمضان برگزار می‌شود. تركمن‌ها معتقدند كه در این شب، دو پیامبر الهی یعنی حضرت خضر و حضرت الیاس ظاهر می‌شوند و هركس با آنها برخورد كند، خوشبخت می‌شود.
تركمن ها برای این شب خجسته، برنامه ها و مراسم هایی را هم تدارك می بینند كه بیشتر به جشنی بومی- مذهبی می ماند. آنها این شب را همچون عیدی بزرگ پاس می دارند و به میهمانی و شب نشینی و شادی می پردازند.

هرچند شب قدر دقیقاً مشخص نشده است ولی در بین تركمن ها از قدیم ‌الایام و با استناد به شواهدی که فقهای ترکمن بیان می‌کنند، این مراسم در شب بیست و هفتم ماه مبارك رمضان برگزار می‌شود. تركمن‌ها معتقدند كه در این شب، دو پیامبر الهی یعنی حضرت خضر و حضرت الیاس ظاهر می‌شوند و هركس با آنها برخورد كند، خوشبخت می‌شود.
تركمن ها برای این شب خجسته، برنامه ها و مراسم هایی را هم تدارك می بینند كه بیشتر به جشنی بومی- مذهبی می ماند. آنها این شب را همچون عیدی بزرگ پاس می دارند و به میهمانی و شب نشینی و شادی می پردازند. زنان تركمن از شب های قبل برای این شب، سفره‌ ی مخصوصی پهن کرده و بر آن آجیل، میوه، شیرینی و نوعی شیرینی خانگی به نام «بیشمه» و آرد گندم به نام «قاوورداق» و «تالخان» و سمبوسه‌ی گوشتی به نام «بؤرک» می‌گذارند. معمولا تركمن ها همه این خوردنی ها را به اضافه فرنی، سر سفره می نهند و منتظر مهمانان خود می مانند.
در همین شب نشینی هاست كه دست به دعا بر می دارند و درد ها و حاجت هاشان را زمزمه می كنند. آنها بر این باورند كه در این شب خضر و الیاس، در میان زمینیان در گردش اند و به هر كس بر خورند، دعایش را برآورده می كنند. این انگاره افسانه آمیز باعث می شود، همه برای بیدار ماندن و دعا كردن مشتاق باشند. علاوه بر این تركمن ها معتقدند در این شب تمام آب های شور دنیا ، شیرین می شوند. مطمئنا این انگاره ثابت نشده است اما با این همه نشانگر عمق اعتقادات محكم مردم و علاقه و پیوندی ست كه با این شب دارند.